Het is wel een beetje eng om een poging te wagen, maar de zaterdagtekenaars zijn niet bang aangelegd dus het boek De trein naar Pavlovsk en Oostvoorne gaat open. Daarin vertelt Toon Tellegen over de avonturen die hij samen met zijn opa heeft beleefd, bijvoorbeeld over de vleugels die in een doos worden bewaard …
‘Hoe hebt u er mee leren vliegen?’ vroeg ik. ‘Daar,’ zei mijn grootvader en hij wees naar het plafond. Waar toen een lamp hing, hing langgeleden een haak – daaraan had hij gehangen en had hij leren vliegen. Als aan een hengel in een zwembad. ‘Was het moeilijk?’ vroeg ik. ‘Nee,’ zei mijn grootvader. ‘Als je wilt vliegen leer je het altijd.’ Mijn grootmoeder deed het raam open. ‘Kijk maar uit,’ zei ze. En weg vlogen we. ‘Waar zullen we heengaan?’ vroeg mijn grootvader. ‘Eh… naar de steppe…’ zei ik. ‘Dat is goed,’ zei mijn grootvader. We vlogen naar de steppe.
Eerst maken ze wat aantekeningen maar al snel vliegen de potloden over het papier en om twaalf uur is het verhaal voorzien van een tiental voortreffelijke illustraties. Toon Tellegen kan tevreden zijn.
